Monolith House

Potężne skały stanowią istotną część Mani, a ich odkrycie wymaga trzech wcieleń: jedno poświęcamy górom, drugie morzu, a trzecie spotkaniom z ludźmi.

 

Głównym “pomysłem” projektu było uznanie i zainspirowanie się specjalnym elementem form mieszkalnych Mani – “Ksemonia” (co oznacza “ten, który został sam”), czyli samotnymi wieżami lub małymi kompleksami mieszkalnymi, stojącymi samotnie na surowym krajobrazie Mani i pełniącymi rolę schronienia lub punktów obserwacyjnych. Z daleka te zbudowane z kamienia wieże wydają się być jednym z elementów krajobrazu, jakby wyrastającymi z ziemi monolitami, a jednak ich istnienie zapisuje ślady burzliwego życia tradycyjnej Mani na tym niezwykłym krajobrazie.

 

 

Domy są zaprojektowane tak, aby można było żyć “wewnątrz” i “na zewnątrz”, z równie dynamicznymi przestrzeniami dostępnymi zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Dzięki temu można przenieść swoje życie poza dom, w tym przypadku do dziedzińca podzielonego na zestaw przestrzeni o różnej jakości i kształcie wizualnym. Pergole, zaciszne zakątki do spokojnego namysłu, przestrzenie do życia, baseny nieskończoności, rozmazujące granice horyzontu i nieba – wszystko to łączy się w tworzenie zewnętrznego tła dla samych domów.

 

 

Przy wyborze materiałów budowlanych wybrano wyłącznie naturalne materiały, które noszą ślady czasu i które pokazują oznaki swojego pochodzenia i obróbki. Materiały te pełnią rolę pustego płótna, na którym subtelnie rozwija się gra światła i cienia przez cały dzień. Kamień charakteryzuje to miejsce – Mani, zarówno w samej ziemi, jak i w tradycyjnych budowlach – Mani, ponieważ przywołuje słownictwo architektoniczne “monolityczności”, surowości, prostych linii i geometrycznych objętości.